Nim Polska utraciła niepodległość, sejm zbierał się głównie na Zamku Królewskim w Warszawie. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku potrzeba było aż siedmiu lat, by władza otrzymała specjalny budynek, który miał usprawnić prace parlamentu.
Na potrzeby parlamentu w 1918 roku zaadaptowano budynek dawnej żeńskiej szkoły średniej - Instytutu Aleksandryjsko-Maryjskiego Wychowania Panien. Prace adaptacyjne zaczęto od razu i już 10 lutego 1919 na swym pierwszym posiedzeniu zebrał się w tym gmachu Sejm Ustawodawczy II RP.
Szybko zdano sobie sprawę z potrzeby rozbudowy kompleksu. Tę rozpoczęto w 1925 według projektu Kazimierza Skórewicza. W ten sposób w trzy lata powstała znana wszystkim amfiteatralna sala posiedzeń sejmu, najbardziej znany budynek w całym kompleksie.
W czasie drugiej wojny światowej część zabudowań zniszczono, a po wojnie zarządzono rozbiórkę oryginalnych murów z XIX wieku i budowę zupełnie nowych. Zasadnicze prace zakończono w 1952 roku. Ale nie był to koniec historii budowy kompleksu.
Na przestrzeni następnych kilkudziesięciu lat wokół głównego budynku sejmu powstał szereg innych. Wśród nich można wymienić Nowy Dom Poselski, budynek Komisji Sejmowych, budynki administracyjne (biuro przepustek, księgarnia itp.), Stary Dom Poselski, sortownie i inne. Całość rozlokowana jest na terenie sześciu hektarów, a zabudowania otacza park. Na terenie kompleksu od 2015 roku są ustawione ule zamieszkane przez pszczoły rasy kraińskiej.
>>> Eleganckie i ciekawe kolekcje mebli znajdziesz na Abra Meble
Najwięcej uwagi przykuwa oczywiście główny budynek Sejmu i nie ma się czemu dziwić. Siedziba polskiego parlamentu została zaprojektowana w nurtach neoklasycystycznym i modernistycznym, zgodnie z ówczesną modą. Na ścianach elewacyjnych są płaskorzeźby wykonane w białym piaskowcu.
Co ciekawe, największe problemy w czasie powojennej odbudowy stanowiło sklepienie głównej sali posiedzeń. W styczniu 1947 w jej miejscu zamontowano lekką konstrukcję lotniczą, która przetrwała do 1975. Od tamtej pory sklepienie (które bardzo rzadko można zobaczyć w telewizji, ponieważ całą uwagę przykuwa praca posłów), zostało uzupełnione świetlikiem z sufitem podwieszanym o łamanych płaszczyznach.
Sama sala wewnątrz jest wyłożona belgijskim marmurem. Fani sztuki i architektury z pewnością zainteresują się licznymi płaskorzeźbami. 12 największych z nich znajduje się na drewnianej balustradzie oddzielającej prezydium od ław poselskich. Przedstawiają personifikacje: nauki, budownictwa, żniw, wojska, sprawiedliwości, przemysłu, rolnictwa, sztuk pięknych, rybołówstwa, leśnictwa, nauk technicznych i sztuk plastycznych.
Od 2019 wnętrza kompleksu sejmowego można oglądać na platformie Google Arts & Culture. Dzięki tej usłudze można w sferyczny sposób przyjrzeć się między innymi Sali Kolumnowej, hallowi głównemu i Sali Posiedzeń.
