Willa alpejska (Chalet)
Występuje najczęściej w rejonach Alp, głównie w krajach niemieckojęzycznych. Tradycyjny dla tego rejonu budynek drewniany z ciężkim, łagodnie opadającym szerokim dachem. Z okapem pod kalenicą skierowanym w stronę frontu domu. Obecnie, chalet najczęściej traktowany jest jako dom wakacyjny.
Dom kopułowy (Dom Fullera)
Kształt budynku oparty na kopule geodezyjnej (zwanej również kopułą Fullera). Kształt domu odpowiada wielościanowi o kształcie kuli. Struktura takiej budowy umożliwia przykrycie dużych powierzchni bez użycia podpór. Tego rodzaju domy były swego czasu popularne w Norwegii i Austrii.
Hallhouse (dom z holem w centrum)
Pierwsze budynki tego typu pojawiały się już w średniowieczu. Budynek najczęściej występuje wraz z drewnianą ramą oraz wypełnieniem z wapna. W centrum jego wnętrza, znajduje się główny hol, w którym najczęściej znajdował się kominek. Dawniej stawiany głównie dla zamożniejszych grup społecznych. Szlachty, kupców bądź duchowieństwa. Najczęściej występował na terenach Wysp Brytyjskich oraz północnej Europy.
Izba
Tradycyjny budynek, który można znaleźć od czasu średniowiecza na terenach Europy Wschodniej oraz Rosji. Dom składa się z prostej drewnianej budowy, najczęściej z bali łączonych na tzw. jaskółczy ogon. We wnętrzu znajduje się tylko jedno pomieszczenie z piecem w jego centrum.
Okrąglak (Round house)
Budynek na planie koła, oryginalnie budowany w Europie Zachodniej. Okrąglaki zaczęto stawiać w drugiej połowie XX wieku. W ich wykonaniu uznawano zasady budownictwa ekologicznego. Dach przypominał budowę stożka.
Trullo
Ten tradycyjny, jednopoziomowy budynek zbudowany z kamienia wapiennego bez zaprawy najczęściej można spotkać w regionie Apulii w południowych Włoszech. Dom jest położony na planie kwadratu bądź koła, kryty stożkowatym dachem układanym z kamieni. Całość bywa zwieńczona krzyżem. Bywa, że budynki posiadają pobielone ściany zewnętrzne.
A-Frame (Brda)
Budynek o bardzo stromym dachu dwuspadowym, kształtem odwołujący się do litery A. Linia dachu najczęściej rozpoczyna się tuż przy fundamencie, dom wygląda tak, jak gdyby nie posiadał ścian, a złożony byłby jedynie z dachu dwuspadowego położonego na gruncie. Domy na ramie A, były popularne głównie w latach 50-70. Występują głównie w Europie, Chinach oraz na wyspach północnego Pacyfiku.
Dom na planie stodoły (Barndominium)
Dom typu barndominium jest złożony z metalowych ram oraz płyt. Budynki te są wzorowane na planach stodół zaadaptowanych pod mieszkalnictwo jednorodzinne. Typ takiej zabudowy jest najbardziej popularny głównie w wiejskiej częściej Ameryki.
Capecod
Pierwsze budynki tego typu powstały w Nowej Anglii (USA) w XVII wieku. Na kształt budynku duży wpływ miał zimowy klimat tego stanu. W centralnej części budynku zawsze znajdował się piec, a dzięki niskiemu stropowi ciepło nie uciekało. Domy te często budowano na terenach wiejskich.
Drewniany dom ruchomy (Chattelhouse)
Chattelhouse to nieduży drewniany domek, który w założeniach miał dawać możliwość przetransportowania go w dowolnej chwili. Przeznaczony był dla klasy robotniczej zamieszkującej wschodnie Indie oraz Barbados.
Conchhouse
Budynek, w którym najczęściej mieszkali imigranci z Bahamów. Dom składał się z drewnianego szkieletu osadzonego na palach bądź filarach. Drewniany szkielet był pomysłem zapożyczonym z konstrukcji łodzi, którymi pływali. Usadowienie na palach ułatwiało cyrkulację powietrza pod podłogą, dzięki czemu w samym budynku było chłodniej.
Dom Orleański (dom ośmiokątny)
Unikalny styl, popularny zwłaszcza w drugiej połowie XIX wieku w Ameryce Północnej oraz Kanadzie. Dom rozłożony na planie ośmiokąta. Najczęściej dwu- i trzypiętrowy. Jego cechą szczególną był prawie płaski dach oraz weranda otaczająca budynek dookoła.
Shotgun house
Jest to prostokątny budynek, który najczęściej ma 12 stóp szarokości. Bardzo popularny styl wśród mieszkańców Ameryki Zachodniej. Wszystkie pomieszczenia w budynku są pomieszczeniami przechodnimi, poza rzecz jasna łazienką, umieszczoną najczęściej tuż przy kuchni. W budynku tego typu urodził się chociażby Elvis Presley.
Bay and gable
Najbardziej charakterystycznym elementem tego budynku jest duży wykusz zwieńczony dachem dwuspadowym. Najczęściej budowany z czerwonej cegły, którą doskonale widać na elewacji. Stawiany głównie jako bliźniak bądź dom szeregowy o maksymalnie dwóch piętrach. Jes to typowa zabudowa spotykana w Kanadzie. Spotykana głównie w Ontario, Toronto,
Hanok
Jest to tradycyjna zabudowa mieszkaniowa Korei. Budynek swoim kształtem nawiązuje do natury oraz krajobrazu. Dach pokryty ciężką dachówką bądź łupkiem opiera się na drewnianym szkielecie. Filary budynku nie są bezpośrednio zamontowane w fundamencie, lecz w gruncie, dzięki czemu budynki mają większą odporność na trzęsienia ziemi. Występują głównie w Korei.
Minka
Nazwa budynku można przetłumaczyć jako "dom dla ludzi". Budynek miał za zadanie pomieścić wiele różnych grup społecznych. Począwszy od farmerów na artystach kończąc. Minka przeżywala swój najlepszy okres w okresie Edo (od XVII do XIX wieku). Budynki w tym stylu można spotkać głównie w Japonii.
Mudhif
Tradycyjny budynek zbudowany z gliny i trzciny pozyskiwanej z bagien w okolicach obecnego Iraku przez mniejszość etniczną - Madanów. Budynek jest jednym wspólnym pomieszczeniem budowanym i utrzymanym przez okolicznego starostę. Trzcinę łączy się z gliną, a następnie wygina tworząc łuki, których szereg tworzy sklepienie.
Queenslander
Wymyślony w latach czterdziestych XIX wieku w Queensland w Australii. Format budowany do dnia dzisiejszego. Dom jest osadzony na szeregach pali, dzięki czemu wnętrze jest chłodniejsze. Nie nagrzewa się tak od gorącego gruntu. Jednocześnie, wysokie posadowienie budynku stanowi przeszkodę dla insektów takich jak termity.
