Budowa domu na przedmieściach bardzo często kosztuje tyle, ile zakup mieszkania w centrum miasta. Kwestię wydatków eksploatacyjnych porusza w najnowszej publikacji Związek Firm Pośrednictwa Finansowego (ZFPF). Przygotowana analiza porównuje dom wolnostojący o powierzchni 150 m2 i mieszkanie 70 m2 (wykonane w technologii z końcówki lat 90.).
W obu przypadkach zamieszkują je rodziny złożone z czterech osób. W analizie założono, że dwie przykładowe rodziny będą mieszkać w mieście, które liczy około 100 tys. mieszkańców.
W przypadku domu jednorodzinnego miesięczny rachunek za prąd może wynieść nawet 300 zł w sezonie zimowym. Udział w rachunku ma nie tylko większa liczba pokoi, lecz także konieczność oświetlenia wokół budynku (np. podjazdu) i pomieszczeń gospodarczych.
Przeciętne mieszkanie ma mniejszą powierzchnię do oświetlenia niż dom jednorodzinny. W tym przypadku trzeba się liczyć z wydatkiem rzędu 150-200 zł - twierdzą autorzy analizy. 1-0 dla mieszkań.
Ceny wody wahają się od w zależności od regionu Polski - od ponad 7 zł za metr sześcienny w województwie podlaskim, do blisko 13 zł w województwie świętokrzyskim. Średni miesięczny rachunek za wodę i ścieki wynosi od 100 do 150 zł, licząc zużycie wody zimnej.
A co z ciepłą wodą? W tym przypadku wysokość rachunku będzie zależeć od źródła podgrzania wody. Możliwości jest wiele, np. podgrzewacz podłączony do urządzenia grzewczego lub niezależnie od niego, podgrzewacze gazowe czy elektryczne. Należy jednak przyjąć, że za samo podgrzanie metra sześciennego wody zapłacimy od 10 do nawet 20 zł. Przy zużyciu pięciu metrów sześciennych wody to wydatek w wysokości nawet 100 zł. Ale całkowity koszt ciepłej wody (woda zimna + podgrzanie) to nawet przy wspomnianym zużyciu 150 zł miesięcznie.
W przypadku mieszkań bazowe stawki za wodę będą się kształtować podobnie jak w przypadku tych, z którymi muszą liczyć się mieszkańcy domów jednorodzinnych. Należy jednak mieć świadomość, że nawet przy tej samej liczbie lokatorów i podobnych potrzebach, w domu zużywa się więcej wody. Jest ona potrzebna chociażby do podlewania ogrodu, trawnika czy drobnych prac remontowych.
Koszty ogrzewania zależą od wielu czynników, w tym także od sposobu użytkowania systemu grzewczego. Koszty eksploatacji systemu grzewczego zależą od tego, na czym on się opiera. Najdroższa wydaje się energia elektryczna (grzejniki cieplne) - koszt ok. 7000 zł w skali roku, potem olej opałowy – ok. 6200 zł i gaz LPG – blisko 4000-5000 zł - choć w tych przypadkach zaznaczyć należy, że ceny się wahają w zależności od stosowanej technologii, czyli od klasy, rodzaju używanego kotła grzewczego. Ogrzewanie węglem lub drewnem opałowym to koszt w granicach ok. 3000-4000 zł w skali roku. Podsumowując - rachunek za ogrzewanie w skali jednego zimowego miesiąca może kosztować od ok. 330 zł do prawie nawet 600 zł - informują eksperci ZFPF.
W przypadku mieszkania 60-70 m kw. wynoszą ok. 2600 zł w skali roku. Mogą być mniejsze lub większe w zależności od tego, czy budynek został poddany termoizolacji, tzn. czy był ocieplony, czy zostały w nim zamontowane nowe, szczelne okna, itp.
Do stałych kosztów utrzymania należy doliczyć również opłaty za media: internet i telewizję. Jeżeli chodzi o koszty, w tym przypadku technologia pomaga właścicielom domów. - Telewizja cyfrowa i internet mobilny rozwiązują wiele problemów. Kiedyś samo połączenie tych mediów, szczególnie gdy mieszkało się z dala od miejskiej zabudowy, było kosztowe. Dziś miesięczny abonament za TV i dostęp do sieci - bardzo często kupowane łącznie - to wydatek rzędu 60-100 zł. Oczywiście te widełki będą się rozszerzać zdecydowanie w jedną stronę, jeżeli zdecydujemy się na bogatszy pakiet telewizyjny lub szybszą sieć - wylicza Ewa Kozłowska, ekspert ZFPF.
Natomiast mieszkańcy bloków mogą liczyć na niższe opłaty. Jest to związane m.in. z tym, że w jednym budynku mieszkalnym obecni są już różni dostawcy, którzy walczą o klienta, dlatego mieszkańcy generalnie mogą liczyć na atrakcyjniejsze stawki. Ale przeważnie za pakiet TV + Internet rzadko zapłacą mniej niż 100 zł miesięcznie.
Właściciele domów muszą raz do roku zapłacić podatek od nieruchomości. Jego całkowity koszt jest wówczas zależny od wielkości posiadłości oraz obszaru, na którym stoi nieruchomość.
Jest to podatek lokalny, którego wysokość ustala gmina, więc jego wysokość będzie się różnić w zależności od regionu, przy czym maksymalne stawki są odgórnie ustalone. Przykładowo, za 1 m kw. budynku mieszkalnego płaci się 0,79 zł. Czyli w przypadku domu jednorodzinnego o powierzchni 150 m kw. kwota ta wynosi 118 zł. Ale w przypadku nieruchomości o wspomnianej powierzchni i działki budowlanej, na której stoi łącznie podatek może wynieść nawet 500 zł – wyjaśnia Leszek Zięba, ekspert ZFPF, mFinanse.
Gminy ustalają także stawki za wywóz śmieci. Sposoby naliczania tej opłaty są uzależnione m.in. od liczby osób zamieszkujących daną nieruchomość, jej powierzchni, ilości zużytej wody, a także jednej ustalonej stawki od gospodarstwa domowego. Pod uwagę brany jest również rodzaj odpadów, odległość od miejsca składowania oraz to, czy mieszkańcy zadeklarowali selektywną zbiórkę śmieci. Biorąc pod uwagę nasz przykład - czteroosobową rodzinę zamieszkującą dom o powierzchni 150 m kw., wywóz nieczystości może kosztować ok. 50 zł miesięcznie (150 zł za kwartał).
Mieszkańcy lokali własnościowych są z kolei zobligowani do comiesięcznej opłaty czynszu dla wspólnoty. W jej skład wchodzi opłata za wodę, a właściwie zaliczki na wodę i ogrzewanie centralne (wraz z podgrzaniem wody), ścieki, wywóz śmieci, a także podatek od nieruchomości w przypadku mieszkania własnościowego. Rodzina segregująca odpady za wywóz śmieci zapłaci ok. 60 zł miesięcznie. Czynsz to także opłata za fundusz remontowy i inne koszty administracyjne związane z użytkowaniem części wspólnej. Wyłączając analizowane wcześniej już opłaty za wodę i ogrzewanie, czynsz dla wspólnoty to koszt ok. 150-200 zł. w skali miesiąca.
Łącznie koszty eksploatacji są wyższe w przypadku domów jednorodzinnych, lecz nie jest to aż tak straszna różnica, jak mogłoby się wydawać. Według autorów może wynieść od 150 do 170 zł miesięcznie.
- Koszty życia zależą od konkretnego regionu, rodzaju budownictwa, wykorzystywanej technologii i przede wszystkim od liczby domowników i powierzchni nieruchomości – zaznacza Ewa Kozłowska.
źródło: materiały prasowe Związku Firm Pośrednictwa Finansowego
Zdjęcie główne: domiporta.pl
