Feralną historię sprzedaży nieruchomości w Warszawie opisuje "Rzeczpospolita". Właściciel lokalu przy ulicy Waszyngtona chciał sprzedać należące do niego mieszkanie, ale okazało się, że prawo pierwokupu ma warszawski ratusz. To nie jest odosobniony przypadek!
Na początku wszystko szło dobrze. Oferta wystawiona, szybko znalazł się nabywca. Właściciel wypowiedział umowę najmu lokatorowi, który nieruchomość do tej pory zamieszkiwał. I dopiero w kancelarii notarialnej właściciel dowiedział się, że prawo do pierwokupu ma urząd miasta.
Jak się okazało budynek, w którym znajdowało się mieszkanie, pochodzi z 1932 roku, a miasto ma w nim 39 proc. udziałów. Co gorsza, kamienica znajduje się na obszarze przeznaczonym do rewitalizacji. Ta sytuacja całą procedurę znacznie wydłużyła.
Zgodnie z sugestią kancelarii notarialnej, przedstawiciel właściciela mieszkania wysłał do ratusza warunkową umowę sprzedaży lokalu. Do pisma załączono również zaświadczenie, o tym, że miasto rezygnuje z prawa do pierwokupu.
Historia zakończyła się dla właściciela mieszkania, happy endem, choć jak sam twierdzi w wywiadzie, musiał na to długo czekać. Niestety, cała sytuacja spowodowała też straty finansowe. Nabywca lokal kupił na kredyt, więc musiał płacić raty w czasie oczekiwania na decyzję urzędu, a jednocześnie dotychczasowy lokator zdążył się wyprowadzić.
Feralny przepis mówiący o prawach do pierwokupu, znajduje się w ustawie z 1997 roku - o gospodarce nieruchomościami. Oraz w ustawie z 2015 roku o rewitalizacji. Wspomniane ustawy konkretyzują, w jakich przypadkach gmina ma prawo do pierwokupu, zwłaszcza na obszarach objętych planami rewitalizacji.
Jak wielu osób może to dotyczyć? W stolicy obszar rewitalizacji obejmuje obszar ok. 2535 ha, czyli ok. 5 proc. powierzchni Warszawy. Mieszka na nim 156 tys. osób - podała redakcja Money.pl, posiłkując się danymi Marleny Salwowskiej z miejskiego ratusza.
