Przedmiotem artykułu jest ocena regulacji art. 47 prawa budowlanego, który reguluje administracyjno-prawną instytucję wejścia na sąsiednią nieruchomość w celu wykonania prac budowlanych.
Artykuł wskazuje na konieczność dokonania zmian w przepisie, tak aby stanowił on realny instrument realizacji prac w odniesieniu do wszystkich przypadków wykonywania robót budowlanych.
Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane nie jest tożsame z posiadaniem nieruchomości, niezbędnym do realizacji robót budowlanych objętych pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem, czy też na podstawie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych lub prac rozbiórkowych. Wiele razy inwestorzy uzyskują posiadanie nieruchomości dopiero przed rozpoczęciem robót budowlanych.
Czasami do wykonywania prac budowlanych, tymczasowych i rozbiórkowych konieczne jest wejście na teren nieruchomości sąsiednich nieobjętych pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem. W takich przypadkach inwestor może skorzystać z prawa wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości w celu wykonania prac przygotowawczych lub robót budowlanych (art. 47 ust. 2 p.b.) - podkreśla autor analizy.
Postępowanie w sprawie wydania decyzji na podstawie art. 47 p.b. może być wszczęte na wniosek inwestora i kończy się wydaniem decyzji administracyjnej. Decyzja ta ma skutki zarówno administracyjne, jak i cywilnoprawne dotyczące korzystania i posiadania cudzej rzeczy. Złożenie wniosku o wydanie takiej decyzji może nastąpić na każdym etapie procesu inwestycyjnego, nawet w trakcie realizacji prac, dla których wejście na teren sąsiedniej nieruchomości stało się niezbędne.
Artykuł analizuje również zakres przedmiotowy stron postępowania o wydanie decyzji na podstawie art. 47 ust. 2 p.b. oraz charakter obowiązku negocjacji w celu uzyskania zgody właściciela. Wskazuje się również na przesłanki niezbędności nieruchomości sąsiedniej oraz posiadania wynikającego z decyzji wydanej na podstawie art. 47 ust. 2 p.b.
Artykuł jest podzielony na części dotyczące ogólnych zagadnień, warunków podmiotowych i przedmiotowych uznania za stronę, zakresu przedmiotowego postępowania, charakteru obowiązku negocjacji, przesłanek niezbędności nieruchomości sąsiedniej oraz posiadania wynikającego z decyzji.