Mostki termiczne, będące miejscami zwiększonej utraty ciepła, mogą powodować straty energii sięgające nawet 30% całkowitego zapotrzebowania budynku na ciepło. Współczynnik przenikania ciepła w miejscu wystąpienia mostka termicznego może być nawet trzykrotnie wyższy niż w pozostałej części przegrody. Nowoczesne rozwiązania, takie jak systemowe łączniki balkonowe z przekładką termiczną, redukują straty ciepła o około 70% w porównaniu z tradycyjnymi rozwiązaniami.
Zastosowanie materiałów termoizolacyjnych o współczynniku przewodzenia ciepła λ poniżej 0,035 W/(m·K) w newralgicznych miejscach pozwala skutecznie minimalizować wpływ mostków termicznych na bilans energetyczny budynku.
Prawidłowe zaprojektowanie układu warstw przegród budowlanych musi uwzględniać zjawisko dyfuzji pary wodnej. Opór dyfuzyjny poszczególnych warstw, wyrażany współczynnikiem Sd, powinien maleć w kierunku na zewnątrz przegrody. Typowa wartość Sd dla folii paroizolacyjnej wynosi powyżej 100 m, podczas gdy dla membrany paroprzepuszczalnej nie przekracza 0,02 m.
Analiza punktu rosy, czyli miejsca kondensacji pary wodnej wewnątrz przegrody, wymaga szczegółowych obliczeń uwzględniających rozkład temperatur i ciśnienia pary wodnej. Współczesne programy komputerowe pozwalają na precyzyjne modelowanie tych zjawisk.
Zdolność przegród do magazynowania ciepła, wyrażana przez pojemność cieplną materiałów, ma istotny wpływ na stabilność temperatury wewnętrznej. Materiały o wysokiej gęstości, jak cegła pełna (pojemność cieplna około 880 J/kgK) czy beton (około 840 J/kgK), zapewniają lepszą stabilizację temperatury niż lekkie materiały izolacyjne.
Masa akumulacyjna budynku może zredukować dobowe wahania temperatury nawet o 5-7°C, co przekłada się na znaczące oszczędności energii i poprawę komfortu użytkowania.
Wentylacja i ruch powietrza
Prawidłowa wymiana powietrza, zgodna z normą PN-83/B-03430, powinna zapewniać 1,5 wymiany objętości powietrza na godzinę w pomieszczeniach mieszkalnych. Parametry przepływu powietrza muszą uwzględniać zasadę różnicy ciśnień, gdzie powietrze przemieszcza się z pomieszczeń "czystych" do "brudnych".
Współczesne systemy wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła osiągają sprawność nawet 95%, co pozwala na znaczące ograniczenie strat energii przy jednoczesnym zapewnieniu optymalnej jakości powietrza wewnętrznego.